Vrijwilliger bij Dierenambulance Amsterdam: “Iedere dag is anders”

Afwisselend, dankbaar en uitdagend; zo noemt Saskia het werk bij Dierenambulance Amsterdam. Als vrijwilliger bij de dierenambulance helpt ze zowel dieren als mensen in allerlei verschillende situaties. Van reddingsacties tot slechtnieuwsgesprekken en van honden tot duiven, van tevoren weet Saskia nooit hoe haar dienst er die dag uit zal zien. “Het leuke van dit werk is dat je mensen en dieren écht kunt helpen, het is heel dankbaar werk. Bovendien is het werk enorm afwisselend.”

Een uurtje voordat haar avonddienst begint, spreek ik met Saskia af. Vandaag zal ze als dierenhulpverlener meerijden met de ambulance.  Het is een van haar werkzaamheden binnen de dierenambulance. Vijf jaar geleden begon ze als vrijwilliger op de meldkamer. “Ik kende iemand die dit werk al deed. Op een gegeven moment was er een open dag, toen ben ik gaan kijken en dacht: ‘Hé, ik ga gewoon de cursus doen’. Het leuke van dit werk is dat je dieren en mensen echt kan helpen, en het werk is heel concreet en beknopt. Je krijgt een opdracht, voert hem uit en als de opdracht klaar is, ga je naar de volgende. Als je naar huis gaat, zit je werk er ook echt op. In mijn vaste baan werk ik vaak met lange projecten, dus deze combinatie trok mij heel erg.”

Verschillende rollen

“Bij de dierenambulance hebben we verschillende rollen”, vervolgt Saskia. “Je hebt de meldkamer, waar je telefoontjes aanneemt. Hier kun je mensen al voor een deel telefonisch helpen en voorlichting geven. Vanaf de meldkamer sturen we ook de auto’s aan en vertellen welke ritten ze moeten rijden. In de auto zelf zitten een chauffeur en een dierenhulpverlener; dit is de bijrijder. Inmiddels werk ik op alle drie de plekken en die afwisseling vind ik heel leuk. Met de auto kom je natuurlijk overal en zie je ook heel veel dieren in het echt, terwijl de meldkamer vrij hectisch kan zijn. Je krijgt veel telefoontjes, moet dingen invoeren en je hebt soms met de brandweer en politie te maken. Daarin moet je het overzicht kunnen bewaren. Maar dat maakt het juist wel heel leuk, want ook aan de telefoon kun je mensen echt helpen of geruststellen.”

Bijzondere momenten

“Er zijn heel veel dingen die me bijblijven”, vertelt Saskia wanneer ik haar vraag of ze een voorbeeld heeft van een bijzonder moment. “Zo was er bijvoorbeeld een heel zielig hondje dat was gebeten door een andere hond. Het hondje was uitzonderlijk oud, maar was nog wel gezond. Hij leefde nog toen we naar de dierenarts gingen, maar het was wel zo’n situatie waarbij je na het vertrek bij de dierenarts graag wil weten hoe het afloopt. We doen ook heel veel reddingsacties. Laatst was er een vogel in een schoorsteenmantel gevlogen. De bewoners hadden de brandweer gevraagd om te kijken of zij erbij konden. Het leek erop dat ze het dak moesten slopen. We hebben toen eerst allerlei houtje-touwtje-dingen geprobeerd. Ik had uiteindelijk de dunste armen en kon daarmee het verst de schoorsteenmantel in. We hebben de vogel uiteindelijk vrij gekregen. Dat zijn echt leuke en bijzondere dingen. Zeker als het dan toch lukt op zo’n manier. Je geeft niet zo snel op met reddingsacties en je wilt gewoon dat het lukt!”

Dankbaarheid

“Vroeger liep ik langs duiven was een duif gewoon een duif. Nu is elke duif bijzonder”, vertelt Saskia. Sinds haar vrijwilligerswerk bij de dierenambulance is ze heel anders naar dieren gaan kijken. “Wat ik heel mooi vind, is dat je merkt dat dieren voelen dat ze geholpen worden. Duiven hebben bijvoorbeeld vaak troep om hun pootjes. Je merkt dat als we die troep losknippen,  ze ook echt rustig worden. En soms herenig je mensen weer met een dier, dat is ook echt mooi. Zo helpen we niet alleen de dieren, maar ook de mensen.”

Allerlei soorten mensen

Naast de dankbaarheid, het helpen en de afwisseling is er nog iets wat het werk zo bijzonder maakt. “Dat is het samenwerken met allerlei soorten mensen. Je leert heel veel mensen kennen waar je normaal nooit mee in aanraking zou komen, en je hebt veel meer contact met de Amsterdammers om je heen. Je komt in buurten en sociale lagen waarin je normaal niet zo snel zou komen. Zonder vrijwilligerswerk blijf je toch vaak in je eigen bekende omgeving en juist daarom is dit werk ook heel leuk. Bovendien is het team van de vrijwilligers zelf heel divers. Ze zijn er in alle soorten en maten, van hoog- tot laagopgeleid, mensen die met pensioen zijn, mensen die arbeidsongeschikt zijn, jong en oud. Het maakt allemaal niet uit en iedereen is welkom. De enige overeenkomst: je moet het alleen leuk vinden om met dieren te werken!”

Tekst: Kiki Dusebout

Beeld: Kitty de Jong