Van drugs naar vrijwilligerswerk (en meer!)

Sander Schmidt (34): “Wiet, hasj; het heeft mij sinds jongs af aan al getrokken. Ik was nieuwsgierig, ik wilde dit uitproberen. Op mijn zeventiende rookte ik mijn eerste joint. Alleen, het ging van kwaad tot erger, ik ging om met de verkeerde mensen en het liep nogal uit de hand. In verloor mezelf totaal in de drugs. Dagelijks blowde ik voor meer dan dertig euro; 24/7 ging ik door. Met rood doorlopen ogen verscheen ik soms op mijn werk – ik had diverse baantjes via het uitzendbureau. Bij iedere joint werd ik een beetje gekker. Tot ik op mijn drieëntwintigste in een psychose belandde; en paniekaanvallen kreeg, niet meer kon slapen. Heel heftig was dat. Niet alleen voor mij – ik herkende mezelf niet meer en was complet paranoïde – ook voor mijn ouders en omgeving. Ik woonde nog thuis destijds, bij mijn moeder (mijn ouders zijn gescheiden) – ze wist wel dat ik af en toe drugs gebruikte, maar niet dat het zo erg was. Ze schrok enorm.”

Opname
“Zo wilde ik niet meer leven, besefte ik mij. Ik kreeg medicijnen en heb er voor gekozen mij vrijwillig te laten opnemen bij psychiatrisch centrum AMC de Meren. Omdat ik wilde werken aan mijn herstel. Het was geen volledige opname; ik sliep wel thuis. Overdag kreeg ik therapie en af en toe was er een sportactiviteit. Eindelijk gingen mijn ogen open; de drugs heb ik vanaf dat moment afgezworen. De knop ging om. Ik wilde mezelf niet de schuld hoeven geven dat er weer iets naars zou gebeuren omdat ik zelf iets stoms had gedaan.”

Nu was ik weer zinvol bezig en had leuke sociale contacten. Goed voor mijn zelfvertrouwen

Tommy Teleshopping
“In 2008 stroomde ik als vrijwilliger door naar de naastgelegen Sociale Lunchroom de Buren. Hier lag het niveau iets hoger. Er kwamen geregeld klanten binnen en ik maakte broodjes op bestelling. Het horecawerk vond ik verrassend leuk, daarom ging ik beetje bij beetje steeds meer uren werken. En meer taken op mij nemen. Dit heeft mij enorm geholpen om weer op gang te komen. Van hele dagen thuis zitten en naar Oprah en Tommy Teleshopping kijken werd ik namelijk ook niet vrolijk.

Na vijf jaar lang een uitkering, ging ik weer mijn eigen geld verdienen

Vreugdedans
“Toen er in 2009 een vacature vrij kwam voor assistent bedrijfsleider bij de Buren begon het te kriebelen. Zou ik het kunnen? Zou ik het willen? Ik besloot het te proberen en tot mijn grote blijdschap werd ik aangenomen! Toen heb ik echt een vreugdedans gemaakt. En was ik ook best een beetje trots op mezelf. In mijn functie begeleid ik de vrijwilligers op de werkvloer, en houd ik me bezig met boekhouding en bestellingen. En dat gaat al zes jaar lang heel goed!”

Beloning
“Als ik terugkijk op de afgelopen tien jaar ben ik nu zoveel rustiger, wijzer en geduldiger. Ik denk nu langer na voordat ik iets doe. En, hoe gek het misschien ook klinkt, ik ben ergens ook blij dat het een periode zo slecht met mij is gegaan. Want daardoor ben ik tot inzichten gekomen en heb ik een omslag kunnen maken. Het doen van vrijwilligerswerk heeft mij hierbij ook zeker geholpen. Ik kon rustig opbouwen, zonder druk, en er was goede begeleiding. En zie waar het in mijn geval toe heeft geleid! Ik heb weer het gevoel dat ik midden in het leven sta. Met een leuke baan, fijne vrienden, een weer gezonde geest in een gezond lichaam. En, vorig jaar heb ik zelfs een huis gekocht, een nieuwbouwwoning in Amsterdam. Echt een mooie beloning voor mezelf!”

Heb je ook interesse in vrijwilligerswerk? Check hier ons aanbod van vacatures.

Voor organisaties:
Is uw cliënt toe aan vrijwilligerswerk? Leer hier ons artikel over dit thema