Knutselen en kleding inzamelen voor dak- en thuislozen

In buurthuis de Tagerijn in West ontmoet ik Paula (47 jaar); Paula is spastisch verlamd maar komt overal met behulp van haar scootmobiel. “Ik blijf niet lang in een negatieve spiraal hangen; je kan er altijd wat positiefs uithalen.”

Paula doet vrijwilligerswerk bij Atelier de Mix in buurthuis de Tagerijn, zij is de assistent van de cursusleidster. Het atelier is open van 10.00 tot 13.00 uur op woensdag en is bedoeld voor iedereen die het maar leuk vindt. “Iedere week gaan we verder waar we gebleven waren. Er wordt gebreid, getekend en tassen of rompers gemaakt, mensen zijn vrij om te kiezen wat zij willen doen.”

Paula assisteert bij Atelier de Mix

Geduld kweken
“Ik kende het buurthuis al van vroeger, maar kwam daar al een tijd niet meer. Na een onderzoek van het UWV ben ik in een traject beland om te zoeken naar werk en te kijken naar wat mijn mogelijkheden waren. Betaald werk lukt niet, maar dit vrijwilligerswerk gelukkig wel. Toen ik een etentje had kwam ik Marjanne tegen, de cursusleidster, en zij vroeg of ik haar assistent wilde worden. Ik doe dit nu bijna een half jaar en vind het ontzettend leuk. Ik blijf hier altijd werken. Ik heb geleerd geduldig te zijn van dit werk, soms gaat het langzaam.”

‘Als ze maar gelukkig zijn’
“Vroeger was de houding tegenover invalide mensen: ‘Als ze maar gelukkig zijn.’ Nu wordt er van mensen met een handicap meer verwacht. Ik ga nu gewoon met mijn handicap om; het is zoals het is. Vroeger had ik er problemen mee, maar nu heb ik het aanvaard. Ik ben een sociaal beest en maak snel contact. Ik wil mensen begrijpen en in contact brengen met elkaar. Ik zeg iedereen ‘Goedemorgen’ en maak hier en daar een praatje. Er zijn heel veel eenzame mensen. Mijn vriendenkring is ook belangrijk voor mij, mijn vrienden houden mij op de been. Ik krijg door het vrijwilligerswerk ook steeds meer mensen om mij heen, ik leer buurtgenoten kennen.”

“Vrienden houden mij op de been”

Dakloos
“Het helpen van daklozen vind ik belangrijk. Ik legde een maand lang geld opzij en deed daar inkopen van voor dak- en thuislozen. Ik leverde dat af bij het inloophuis van de Regenboog op de Bilderdijkstraat. Toen ik een aantal mensen daarover vertelde wezen ze mij op een netwerkavond. Daar kon ik mijn idee pitchen. Ik heb de mensen gevraagd tasjes te vullen voor daklozen. Nu krijg ik tassen met kleding aangeleverd: de mensen kunnen die afleveren bij buurthuis de Tagerijn. Ik haal ze daar op breng ze naar de dak- en thuisloze opvang. Als ze mij zien aankomen zwaaien de mensen al.”

Gedichten
Het scheelde niet veel. Zelf was Paula net op tijd onderdak, zodat zij niet op straat kwam te leven, vertelt zij; haar interesse voor mensen die wel dak- en thuisloos op straat terecht komen komt hier vandaan. ‘De Straat’ is haar inspiratiebron voor gedichten en korte verhalen die ze schrijft. ‘Met kerst heb ik een gedicht voorgedragen bij Atletier de Mix. Dat was niet makkelijk en ik stotterde een beetje. Daar moet ik echt op trainen. Maar het was heel leuk om te doen. Ik wil graag ontdekt worden als dichter!”

Foto’s: Kim Cerrone
Interview: Helen Kooistra

Wil je ook vrijwilligerswerk doen?
Er zijn 1500 mogelijkheden in Amsterdam. We helpen je graag verder. Bekijk het aanbod online of kom een keer langs.