Jacqueline is een Care Bear

Meteen bij de eerste handdruk zag ik de twinkeling en vrolijkheid in de ogen van Jacqueline. Ik ontmoet haar in het Huis van de Wijk het Blommetje in Amsterdam Osdorp. Eigenlijk in haar rol als vrijwilliger voor Care Bears (daarover later meer), maar uiteindelijk ook over al haar vrijwilligerswerk. En dat is nogal wat! Jacqueline Muntslag, 70 jaar, maar naar uiterlijk en energie absoluut het nieuwe 50.

Interview: Jan Barnhoorn

Opvrolijken waar kan

Jacqueline heeft meer dan 30 jaar in de zorg gewerkt als verzorgende. “Het werken met mensen vind ik nog steeds het leukste wat er is”. Na haar pensionering wilde ze nog graag het contact met mensen houden. “En opvrolijken en helpen waar dat kan”. Zo kwam ze terecht in het Huis van de Wijk het Blommetje en is daar nog steeds actief. En hoe! “Er zijn hier heel veel leuke activiteiten waar ik graag aan mee doe, maar die ik ook als vrijwilliger ondersteun. Zoals de creatieve handwerkgroep ‘Harmonie’, die één of twee keer in de week bij elkaar komt. Er komen geregeld zo’n 40 tot 50 mensen. Allerlei nationaliteiten en culturen; altijd een leuke sfeer.”
Ook is er een ouderengym, een kinderactiviteitenmiddag, een loopgroep. Op woensdag wordt er gekookt voor iedereen die langs wil komen (tegen een heel laag prijsje). En vrijdag is er een gezamenlijk ontbijt. Bij al deze activiteiten is Jacqueline betrokken.

Care Bears

Care Bears Amsterdam is een kleurrijke informele zorgorganisatie, speciaal gericht op kwetsbare niet-westerse ouderen in stadsdeel Nieuw-West. Het Care Bears project biedt deze ouderen ondersteuning, waardoor zij uit hun langdurig sociaal isolement komen. Om dit doel te bereiken worden de ouderen één-op-één gekoppeld aan meertalige vrijwilligers genaamd Care Bears. En een van die vrijwilligers is Jacqueline. “Ik werd benaderd door oprichtster Jurney Gilliad en was meteen enthousiast. Ik begeleid nu twee oudere heren, 95 en 92 jaar oud.”
Ze bezoekt ze één keer per week, of meerdere keren, als noodzakelijk. “Eén van hen wil elke week met me naar de Hema, neemt een tompouce en koffie en wil weer naar huis. Met de ander ga ik wandelen, naar de kapper of op ziekenhuisbezoek bij zijn vrouw. Het contact met hen geeft mij een fijn gevoel. Je voelt dat het gewaardeerd wordt.”

“Ik voel me nog heel goed en hoop er nog lang mee door te gaan”.
En dat is voor de mensen uit de wijk maar te hopen ook!

Foto: Marleen Hoogkamp

Ook Care Bear worden?

Bekijk hier de vrijwilligersvacature van Care Bears.
Andere vrijwilligersmogelijkheden vind je hier.