De Syrische Rashed gaat van vrijwilligerswerk naar betaalde baan: “Ik kan hier het beste uit mezelf halen”

16 januari 2023

Gevlucht uit Syrië, maar altijd blijven geloven en blijven knokken voor een nieuwe toekomst. Rashed is een lieve, bescheiden man, met een heerlijke twinkeling in zijn ogen, en hij houdt wel van een grapje. Bij het BORO*ATELIER zit hij helemaal op zijn plek. Eerst als vrijwilliger, en nu is hij hier zelfs doorgegroeid naar een betaalde baan. “Ik ben heel dankbaar dat ik deze kans krijg. Al het geld dat ik verdien maak ik over naar mijn familie in Syrië.”

Rashed: “In Syrië was ik kleermaker en had ik sinds 2003 mijn eigen winkel. Broeken, overhemden, jurken; ik maakte van alles. Dit deed ik met heel veel liefde en precisie. Rondom de ramadan en in de zomer, met de vele bruiloften, waren het altijd drukke periodes, met soms dag en nacht werken. Maar daarna was het ook weer even rustiger en had ik meer tijd voor mijn gezin en familie. We hadden een goed leven daar. Totdat de oorlog uitbrak. In 2018 ben ik gevlucht naar Nederland. In eerste instantie alleen. Dat was best een beetje moeilijk, als je gezin zo ver weg zit. Onze jongste dochter had nog geen paspoort waardoor de procedure om deze kant op te kunnen komen erg vertraagde. Dat gaf mij stress. Hierdoor kon ik me niet altijd concentreren op mijn Nederlandse lessen. Maar gelukkig kwamen na 1,5 jaar eindelijk mijn vrouw en drie dochters naar Amsterdam. We waren weer samen en samen veilig, ik was de gelukkigste man op aarde.”

“Ik zag het belang van vrijwilligerswerk”

“Toen we samen een beetje gesetteld waren in Amsterdam wilde ik graag vrijwilligerswerk doen. Dat leek me een mooie manier om wat nieuwe mensen te leren kennen, om mij nuttig te voelen en om mijn Nederlandse taal te verbeteren. Ik nam contact op met Vrijwilligers Centrale Amsterdam, zij hebben een speciaal project voor statushouders die interesse hebben in vrijwilligerswerk. Clotilde stelde mij de juiste vragen en kwam vervolgens met de suggestie van het BORO*Atelier. Een atelier met de missie om de textielindustrie socialer en duurzamer te maken, zonder verspilling van grondstoffen en talent. Het ligt op 35 minuten fietsen van mijn huis, maar dat heb ik er graag voor over. Wat een leuke plek!”

Banners transformeren naar tassen

“Als voormalig kleermaker haal ik hier mijn hart op. Zet mij achter de naaimachine en ik ben blij. Maar soms moet er ook geverfd worden of upcyclen we textielafval tot nieuwe producten. Zoals onlangs banners van een hockeyclub, daar hebben we tassen van gemaakt voor de hockeysticks. Ik doe het allemaal en vind het fijn om weer bezig te zijn. En de mensen hier zijn ook heel aardig. We drinken samen koffie, we lunchen samen en ook buiten werktijd helpen we elkaar zoals soms, zoals laatst toen een collega ging verhuizen. Ik merk dat mijn Nederlandse taal langzaam beter wordt. Al praat ik met mijn Koerdische collega stiekem alleen maar Arabisch haha.”

Een betaalde baan voor mij?

“Toen ik hier een jaar als vrijwilliger werkte, mocht ik in betaalde dienst komen. Wauw, dat vond ik echt geweldig. Ik had niet kunnen vermoeden dat het doen van vrijwilligerswerk al zo snel tot een betaalde baan zou leiden. Dat ik deze kans krijg daar ben ik heel dankbaar voor. En ik ga er ook voor de volle 100% voor. Ik zit hier echt op mijn plek, twee dagen in de week. De rest van de dagen ben ik thuis een betrokken en actieve vader van onze drie dochters. Naar school brengen, naar zwemles, naar clubjes.”

**Lotje Terra, oprichtster BORO*ATELIER:**

Rashed heeft veel humor en is zeer vakkundig. Hij heeft zoveel ervaring, dat zie je meteen terug in zijn werk. Hij is begonnen als vrijwilliger, met een externe leerstage vanuit de bijstand, en na een jaar hebben we hem in dienst genomen. We geven mensen graag de kans om het beste uit zichzelf te halen.

Mijn grootste droom

“We zijn heel blij dat we zo kunnen leven in Nederland. Veel familie van mijn vrouw woont ook hier, dat is fijn. Mijn eigen familie niet. Ik heb één broer in Duitsland, de rest zit nog in Syrië. Dat is moeilijk. Ik mis mijn familie. Mijn broer heb ik al bijna dertien jaar niet gezien, los van beeldbellen, maar ja dat is toch anders. Het leven daar is ook lastig, met amper elektriciteit en veel armoede. Al het geld dat ik maandelijks verdien, gaat naar mijn familie in Syrië. Zo heb ik tenminste nog het gevoel dat ik iets voor ze kan doen. Maar het liefst heb ik natuurlijk iedereen veilig bij elkaar. Dat is mijn állergrootste droom.”

Ook vrijwilliger worden?

Bij het BORO*ATELIER zijn er momenteel twee opties.
Of bekijk het overzicht van alle leuke en zinvolle vrijwilligersklussen in de stad. Dat zijn er zo’n 1000. Voor ieders talent en agenda. Zoek online of maak een afspraak met één van onze bemiddelaars.

VCA zet zich in voor nieuwe Amsterdammers. Dit doen we samen met vrijwilligersorganisaties, Gemeente Amsterdam, taalscholen en een team van ambassadeurs in het Project Statushouders: hier lees je er meer over. Dit project is mogelijk gemaakt door: