Hoe is het om mentor te zijn van een kwetsbare Amsterdammer?

Noorderling Magda is vrijwillig mentor bij Stichting Mentorschap Amsterdam. Zij vertegenwoordigt twee Amsterdammers die zelf geen beslissingen meer kunnen nemen over hun medische zorg. En die geen familie hebben die deze taak op zich kan nemen. “Het heeft een hele andere wereld voor mij geopend, namelijk die van zorginstellingen en het leven wat daarin gaande is.”

In haar prachtige tuin in Amsterdam Noord vertelt Magda hoe zij mentor is geworden. ‘’Een aantal jaar geleden ben ik met dit vrijwilligerswerk begonnen. Ik ben gepensioneerd en ondanks dat ik mijzelf prima wist te amuseren, wilde ik ook graag iets doen waarvan je het gevoel hebt dat het nut heeft en dat het een maatschappelijke relevantie heeft. Op de radio hoorde ik iets over Stichting Mentorschap en toen ben ik me erin gaan verdiepen en heb ik me aangemeld.”

Nuttig

“Je krijgt een cursus en je moet je inlezen in de sociale wetgevingen. Dat is een wereld waarvan je vaak weinig weet, dus dat was erg nuttig. Daarna krijg je een cliënt toegewezen, vaak zijn dit mensen die in een instelling wonen.”

“Ik ben gepensioneerd en ondanks dat ik mijzelf prima wist te amuseren, wilde ik ook graag iets doen dat nut heeft en dat een maatschappelijke relevantie heeft.”

“De bedoeling van het mentorschap is dat je eigenlijk de rol overneemt die familieleden anders zouden vervullen. Je bent er voor het bewaken en het bevorderen van het lichamelijke en geestelijke welzijn. Dat kan heel breed zijn, je gaat bijvoorbeeld over huisvesting als daar veranderingen in zijn, maar ook wanneer er medicatie veranderd wordt of behandelingen moeten plaatsvinden wordt dit met je overlegd en moet je hier toestemming voor geven. Zo heb je veel contact met verzorgenden en medici. Los daarvan heb je ook geregeld contact met de cliënt, dit hangt af van tijd die beschikbaar is, maar ook aan de behoefte van de cliënt. Zelf ga ik eens in de twee weken langs bij mijn cliënten.”

Een openbaring

Het vrijwilligerswerk heeft naast de zakelijke kanten, ook hele leuke kanten. “Het is leuk om mensen mee te maken in een omgeving waar je normaal nooit komt, in het gewone leven zal je niet vaak in een huis van bijvoorbeeld Cordaan of Amsta komen. Het zijn van die instellingen waarvan je weet dat ze er zijn, maar je hebt er zelf weinig te zoeken.”

“Ik vond het geweldig om te zien hoe verzorgenden omgaan met cliënten, dat vond ik een openbaring. Voor corona nam ik één van mijn cliënten wel eens mee naar een museum en dat vond ze geweldig. Het is heel leuk om iemand met zo iets kleins, zo een genoegen te doen. Dat maakt het museumbezoek ook voor mij heel anders, ik kijk er dan met andere ogen naar, namelijk met haar ogen. Helaas heb ik mijn cliënten het afgelopen jaar nauwelijks mogen bezoeken door corona, maar nu zowel zij, als ikzelf gevaccineerd zijn is dat gelukkig weer wel mogelijk.”

Overleg

Interessant, nuttig, en soms ook lastig; het zijn van een mentor is niet altijd makkelijk. “Soms moet je confrontaties aangaan met verzorgenden, medici of met een bewindvoerder, de persoon die over de financiën gaat. Wanneer je bijvoorbeeld vindt dat er geld uitgetrokken moet worden voor bepaalde spullen of wanneer een arts een bepaalde behandeling wil staken. Je gaat niet uit van confrontaties, maar als ze nodig zijn dan moet je bereid zijn om ze aan te gaan. Dat kan soms lastig zijn, maar het is een kwestie van overleggen met de betrokkenen.”

“Eens in het halfjaar heb je een wettelijk verplicht multidisciplinair overleg. Hier is iedereen aanwezig die bij de cliënt betrokken is en dan heb je het over hoe het gaat. Ook zit je in een intervisiegroepje met andere mentoren. Hier heb je om de twee maanden contact mee en je vertelt dan aan elkaar wat je hebt meegemaakt. Doordat je van de ander hoort welke oplossingen bedacht zijn, kun je er zelf ook weer van leren. Tijdens zo’n bijeenkomst worden er veel ervaringen en anekdotes uitgewisseld en dat is heel erg leuk.”

Voldoening

“Het bijzondere aan dit vrijwilligerswerk is de lange termijn relatie die je opbouwt. Mijn oudste cliënt heb ik nu al meer dan drie jaar en ik wil dat gewoon blijven doen totdat ik zelf omval of te oud ben om het werk te doen. Ik heb met dit vrijwilligerswerk het gevoel dat ik iets nuttigs doe en dat ik iets voor een ander kan betekenen. Sommige mensen zijn blij om je te zien en dat geeft veel voldoening. Ik kom op plekken waar ik normaal gesproken nooit zou komen, het heeft een hele andere wereld voor mij geopend, namelijk die van zorginstellingen en het leven wat daarin gaande is.”

Stichting Mentorschap zoekt nog nieuwe mentoren!

Ben je geïnteresseerd in de functie van vrijwillig mentor? Bij stichting Mentorschap Amsterdam zijn ze op zoek naar nieuwe mentoren. Dus bekijk de vacature en als het iets voor je is, meld je dan aan via de vacaturebank van VCA

Ben je op zoek naar ander vrijwilligerswerk? Bekijk dan andere vacatures.

Tekst: Kiki Dusebout, VCA Media

Foto: Mark Rammers, VCA Media