Energieke Senioren

Misschien kende je ze al: De Energieke Senioren van Amsterdam Nieuw-West, afgekort ESAN. Vrijwel dagelijks komen senioren bijeen, om te lunchen, een film te kijken of om bij te praten tijdens de koffie-inloop. Voor wie wil zijn er creatieve workshops en interessante colleges. Alles om de geest jong te houden en het lichaam fit – naar ieders mogelijkheden. Coördinator Joke Veldkamp (foto onder) en Nel Bons (foto boven), vorig jaar onderscheiden met een koninklijk lintje voor haar inzet voor ESAN, vertellen over hun vrijwilligerswerk hier.

Dit interview heeft voor corona plaats gevonden. Inmiddels zijn een aantal activiteiten weer coronaproof gestart.

Op een dinsdagochtend zitten zo’n twintig bezoekers rond in carré opgestelde tafels. Nel verzorgt samen met een andere vrijwilliger de hapjes en de drankjes, zoals ook voor het eetcafé, de muzikale inloop en de zaterdagmiddagsalon. Die twee zijn een geoliede machine.

Joke, prototype energieke senior, is bestuurslid van ESAN. Na haar pensionering bij een welzijnsorganisatie in Den Haag wilde ze haar kennissenkring in woonplaats Amsterdam vergroten. Ze startte activiteiten voor de Nederlandse Bond voor Ouderen, ANBO – vanaf 2017 onder de noemer van ESAN. Ze werkt zo’n veertig tot zestig uur per week. “Af en toe moet ik weggaan om tijd voor mezelf te nemen, als ik thuis ben kan ik moeilijk niets doen.”

Nel komt erbij zitten. Ook haar weekschema is afgestemd op de energieke senioren. “Alleen op vrijdag of zondag heb ik niets voor ESAN te doen.” Nel is tachtig en wil honderd worden. Naast haar werk voor de bar- en kookgroep zingt ze in het koor van ESAN en begeleidt ze de creatieve ochtend waar wordt gebreid, gehaakt en gerummikubt. Ze komt uit een groot gezin, de gezelligheid vindt ze hier terug.

Scootmobielers en route

De vaste kern van ESAN bestaat uit zo’n vijftig, zestig bezoekers. Joke: “We zetten in op zelf initiatief nemen: We zijn geen zorginstelling. Zo mogelijk worden de workshops door leden zelf georganiseerd, waar nodig door experts van buiten.”
Nel: “Het is belangrijk om positief naar het ouder worden te kijken. Je krijgt kwaaltjes, soms is het lastig om dan nog te genieten van de fijne dingen in het leven. Ik richt me altijd op wat nog wél kan.
Ze toont een foto – een slinger van vrijgevochten scootmobielers en route. “Vanmiddag gaan we weer!”
Joke: “In januari draaiden we een dansfilm over ouderen, Finding your feet, daarin wordt volop gedatet. Iedereen stond hier te springen en te dansen!”

Boek van het leven

“Vooruitkijken is belangrijk, maar terugkijken ook”, zegt Joke. Ze organiseert sinds 2015 het project Levensboeken. Zeventigplussers vertellen hun levensverhaal, opgetekend door vrijwillige schrijvers. Ook Nel heeft een Levensboek, met als motto: ‘Nel is een strijder en zal altijd strijdbaar blijven.’ “Dat hebben zij verzonnen,” zegt Nel, met een knik naar haar collega’s, maar het klopt wél: “Ik wil alles duidelijk hebben, en rechtvaardig. Doe ik iets fout, dan maak ik mijn excuses. Wanneer ik zie dat mensen oneerlijk worden behandeld, dan zeg ik er iets van. Een strijder en vooral een vríje strijder: Aan het woord ‘moeten’ heb ik een hekel.”

Intussen eten we, nog steeds met z’n allen rond de tafels, een tosti ham-kaas.
“Smaakt het?”, vraagt Nel.
“Heerlijk,” zeg ik, en ook Joke knikt.
“Dan moet ik nu weer naar mijn bijkeuken,” zegt Nel.
Iets te doen is er bij ESAN altijd.

Interview: Angélique Derks
Foto’s: Huub Zeeman

Wil je ook vrijwilligerswerk doen?

Hier vind je meer info over ESAN.
Kijk hier voor allerlei andere vrijwilligersmogelijkheden in Amsterdam.