“De beste beslissing van mijn leven”

Stichting de Brug is een ontmoetingscentrum voor buurtbewoners in Geuzenveld. Ze noemen het de Multiculturele huiskamer. Het onderhoud van het gebouw is in vrijwillige handen van o.a. Rob. “Ik kan hier mezelf zijn, ik kan doen wat ik het leukste vind, klussen. Als je komt staat de koffie klaar, broodjes, hapjes, koekjes. Het warme gevoel wat ik hier gekregen heb is heel bijzonder.”

Wie het gebouw binnen gaat, komt in een andere wereld, met veel ruimtes; vergaderkamers, woonkamer, keuken, spreekkamers en een grote kelder. Het staat tot de nok toe vol met allerhande parafernalia van oude serviezen, landkaarten, schilderijen, teddyberen tot hangklokken en nog veel meer. Bovendien is er een ruime tuin met podium.

In de jaren ’50 vestigden zich hier de zusters van de Goddelijke Voorzienigheid en de paters Kruisheren. Ze hielden zich bezig met sociaal werk en hadden zorg voor eenzame buurtbewoners. In 1983 namen de zusters het initiatief tot Stichting de Brug, met als doel: het mogelijk maken van ontmoeting, voor alle buurtbewoners in Geuzenveld, Slotermeer en omgeving die daar behoefte aan hebben. Het centrum draait op vrijwilligers. Zij faciliteren dagelijks diverse activiteiten, van gezamenlijk koken, eten, zingen tot een spreekuur van diëtiste en advocaat. Verantwoordelijk voor het dagelijkse onderhoud is het klusteam. Eén van deze twee leden is Rob.

Jelle Bellen

Toen Rob, nu 58 jaar, een paar jaar geleden volledig werd afgekeurd, wilde hij niet bij de pakken neerzitten. “Ik wilde graag ergens mijn steentje aan bijdragen, waar mensen tevreden mee kunnen zijn. Ervaring met vrijwilligerswerk had ik niet, dus ik Googelde wat. Toen zag ik Vrijwilligers Centrale Amsterdam en dacht: die moet ik hebben. Zo kwam ik in contact met Jelle, bemiddelaar in Nieuw-West, en hij stelde onder meer de Brug voor als mogelijkheid. En weet je? Ik kende het helemaal niet. Ik woon hier in de buurt en loop er tachtigduizend keer langs en kende het niet! Dus ik naar binnen en keek m’n ogen uit. Daarna had ik een gesprek met Hans Staphorsius, de voorzitter, en er was meteen een klik. Zo is het begonnen vier jaar geleden.”

Rob werd huisklusser: “We klussen alles wat er gemaakt moet worden, van de tuin tot beneden in de kelder.” En, het moet gezegd worden, de resultaten mogen er zijn. In de tuin staat een heus podium, mooi afgewerkt met houten schrootjes en in de kelder is Rob bezig een inventief opruimsysteem te bouwen voor de talloze schilderijen in het pand. Formeel heeft Rob geen klusopleiding of -achtergrond. Maar van jongs af aan moest hij meehelpen met zijn vader bij het verbouwen van panden. Zo is hij een echte doe-het-zelver geworden, wat nu heel goed uitpakt.

Mijn tweede thuis

Inmiddels voelt de Brug als een tweede thuis, ondanks dat Rob door zijn ziekte nog maar één dag in de week aanwezig kan zijn. “Jelle bellen was de beste beslissing van mijn leven, want zo ben ik hier terecht gekomen. Ik kan hier mezelf zijn, ik kan doen wat ik het leukste vind, klussen, en Hans laat me best wel vrij om m’n eigen ideeën aan te dragen. Het is hier altijd gezellig. Als je komt staat de koffie klaar, broodjes, hapjes, koekjes, in de zomer gaan we lekker in de tuin zitten. Pakken we wel eens een biertje…en het mooie is, je bent tot niets verplicht.”

“Hans heeft me in zijn armen gesloten. Hij heeft me eigenlijk als een zoon geadopteerd. Hij heeft mij ontzettend veel geholpen en gesteund, ook met m’n nierdialyse. Het warme gevoel wat ik hier gekregen heb…daarom zeg ik, de eerste stap die ik hier binnen heb gezet was de beste die ik ooit gemaakt heb.”

Grootste droom

Rob zijn dagen zijn snel gevuld met de Brug, bezoeken aan het ziekenhuis meer dagen per week, de mantelzorg voor zijn ouders en in de zomer vissen en varen op de Sloterplas. Zijn grootste droom voor de toekomst is het krijgen van een nieuwe nier. Hij staat daarvoor op een wachtlijst. Tot die tijd, maar vast ook daarna, kunnen ze op hem bouwen bij de Brug. “Het bevalt me nog steeds na vier jaar. Wat de Brug betreft, hier krijgen ze me nooit meer weg. Zeg maar tegen Jelle dat we niet meer hoeven te bellen!”

Ook interesse in vrijwilligerswerk?

Kies iets uit dat bij je past. In onze online vacaturebank vind je 1001 mogelijkheden. Of ga eens vrijblijvend langs bij één van onze spreekuren. Hier spreek je Jelle of één van onze andere bemiddelaars.

Interview: Piet Renooy
Foto: Marcel Jansen