“Als ik anderen blij maak, word ik zelf ook blij”

Nasir Higazi (67), voormalig kolonel in het Iraanse leger, is gekroond tot Aardige Amsterdammer 2014. Deze titel wordt jaarlijks gegeven aan een vrijwilliger die zich op bijzondere wijze inzet voor kwetsbare Amsterdammers. En dat doet Nasir. Zeven dagen per week, meer dan fulltime.

Hij is geboren en getogen in Iran, en leidde daar een leven als kolonel in het leger. Hij had de leiding over bijna 2000 soldaten. Tijdens de oorlog tussen Iran en Irak in de jaren ’80 heeft hij gevochten in de regio Maznoun. Met zijn troepen lag hij onder vuur van chemische wapens. Maar hij kon het uiteindelijk niet meer opbrengen om te vechten voor het fascistische Mullahregime en hun terreur. Daarom was er voor Nasir en zijn gezin maar één optie: vluchten. Op zoek naar een veilige plek. Die vonden ze in Nederland.

Perzische maaltijd
Hier ging hij een internationaal transportbedrijf runnen. Tot bijna vijf jaar geleden, toen hij met vervroegd pensioen ging. Maar een stap terugzetten en luieren zit niet in zijn aard.

Ik ga iedere dag langs hotels in de buurt, waar ik overgebleven producten kan ophalen

“Ik wilde heel graag iets blijven doen, anderen helpen. Daarom ben ik me vrijwillig in gaan zetten voor het inloophuis Blaka Watra, voor dak- en thuislozen (een ruimte van de Regenboog Groep, vlakbij Centraal Station). Mensen uit allerlei culturen komen hier; voor een praatje, voor een maaltijd, voor creatieve uitspattingen. Zeven dagen per week kook ik, soms ook samen met andere vrijwilligers, een Perzische maaltijd voor de bezoekers en bied ik een luisterend oor voor verhalen van de straat. Heel dankbaar en gevarieerd werk, waar ik veel plezier in heb. Zo ga ik bijvoorbeeld ook iedere dag langs hotels in de buurt, waar ik overgebleven producten kan ophalen, die wij weer gebruiken voor maaltijden.”

Volle agenda
Daarnaast zet Nasir zich ook in als beheerder van de speeltuin De Piramide, waar hij de materialen onderhoudt en kinderen opvangt, en is huismeester voor het hoofdkantoor van de Regenboog Groep. Zijn drie vrijwilligersklussen zorgen voor een volle agenda. Een hele dag vrij is er niet bij. “Soms wel een paar uurtjes natuurlijk bijvoorbeeld als mijn zoon of dochter op bezoek komt. Maar ik voel me gewoon heel verantwoordelijk. En steek liever mijn handen uit de mouwen dan dat ik thuis zit te niksen. Er is altijd wel werk te doen. Ik wil dit graag, en als ik anderen blij maak, word ik zelf ook blij. Weet je wat het is? Ik ben nog gezond, heb alle tijd en geef voor mijn gevoel zo iets terug aan het land dat mij weer heeft laten leven…”

Ik ben nog gezond, heb alle tijd en geef voor mijn gevoel zo iets terug aan het land dat mij weer heeft laten leven…

Familie
Hij voelt zich inmiddels, na achtentwintig jaar in Amsterdam, een echte Nederlander. Terug naar zijn geboorteland Iran kan niet. “Ik heb daar nu in feite een doodsvonnis boven mijn hoofd hangen. En ik wil het ook niet. Ook al woont een groot deel van mijn familie nog daar. Met mijn broers en andere familie bel ik regelmatig. Is mis ze. Maar ik ben zo blij dat ik mijn vrijheid terug heb. En dat mijn kinderen hier veilig hebben kunnen opgroeien en nu mooie carrières hebben. En ik geniet iedere dag weer van mijn vrijwilligerswerk. Wat wil een mens nog meer?”

Interesse in vrijwilligerswerk als klusser of technisch onderhoud? Bekijk deze vacatures.