Samen dansen & moeders steunen
“De eerste stap naar vrijwilligerswerk is lastig, maar als je eenmaal bent begonnen is het geweldig om te doen!” Luna (20) en Xena (21) zijn het hartgrondig eens met elkaar. Xena: “Omdat ik zo vrolijk en enthousiast bezig ben, vergeet ik mijn dagelijkse zorgen.”
Ga je mee dansen?
Xena, student Sociaal Pedagogische Hulpverlening, is vóór de zomer gestart bij het Danspaleis. Het concept is simpel: in een verzorgingshuis wordt ‘keihard muziek gedraaid’ en worden ouderen uitgenodigd te dansen en te bewegen. “Muziek en dans zijn mijn passies. Het is zo leuk om op hen af te stappen en te vragen ‘Ga je mee dansen?” Als mensen niet goed ter been zijn bewegen ze ook op muziek. Binnenkort begin ik ook met ‘Praatje met een plaatje’. Daarvoor ga ik op stap met een ouderwetse pick-up met zo’n 20 plaatjes – je kan natuurlijk ook je telefoon gebruiken. Hiermee ga ik bij eenzame ouderen thuis langs. Over muziek praat je makkelijk en je raakt vanzelf ook over andere onderwerpen in gesprek.”
Eigen grenzen ontwikkelen
Luna houdt van zingen, lezen en paardrijden. Naast haar studie Sociaal Juridische Dienstverlening deed ze vrijwilligerswerk als maatje bij de Blijf Groep. Hier worden moeders begeleid die te maken hebben gehad met huiselijk geweld. “Als vrijwilliger praat je over ‘gewone’ dingen en ben je er voor de moeder. Het is soms heel moeilijk te bevatten waar deze moeders doorheen gaan. Ik leerde hier grenzen te stellen. Eerst wilde ik steeds in de rol schieten waar ik voor word opgeleid en op professionele wijze gaan helpen, maar als vrijwilliger ben ik er om te ondersteunen, om te kletsen. En niet om grote problemen op te lossen. Daar zijn andere mensen mee bezig.”
Zorgen voor iedereen
Xena: “In mijn persoonlijke levenssfeer voel ik mij verbonden met iedereen en wil altijd helpen. Ieders probleem is mijn probleem. Om dit een beetje tegen te gaan en zo meer tijd voor mijzelf te hebben doe ik vrijwilligerswerk bij Het Danspaleis. Omdat ik daar vrolijk en enthousiast bezig ben vergeet ik mijn dagelijkse zorgen, alles wordt even aan de kant gezet. Je bent goed bezig en komt vrolijk thuis. Dat maakt het allemaal wat minder zwaar en daarom kan ik ook beter omgaan met andere situaties.”
Kinderboerderij
Luna: “De moeder kreeg een ingrijpend telefoontje terwijl ik er was. Ik heb haar daarna gevraagd wat zij nodig had van mij. Wij zijn naar de kinderboerderij gegaan waar zij mij van alles heeft verteld over haar leven. Dat was het allereerste moment dat wij echt contact hadden met elkaar en een band opbouwden. Toen zij later plotseling kon verhuizen en mijn vrijwilligerswerk met haar eigenlijk ophield ben ik na een paar weken nog eens op bezoek geweest om alles af te sluiten. Dat was ook voor mij goed. Toen zijn we opnieuw naar een kinderboerderij gegaan om bij te praten.”
Foto’s: Jackie Mulder
Interview: Helen Kooistra
Wil je ook iets voor een ander doen?
Dat kan bijvoorbeeld bij Humanitas of het Danspaleis.
Of kijk in onze vacaturebank, daar vind je nog ruim 1000 leuke vrijwilligersklussen in de stad. Kijk wat bij jou past!