“Ik heb er een dochter bij”

In 2016 besloot woningcoöperatie De Samenwerking om drie woningen ter beschikking te stellen aan statushouders. Zo kwamen er twee Syrische families en een Afghaans gezin in het chique Amsterdam Zuid wonen. Een aantal bewoners, waaronder Harry, nam de begeleiding op zich.

Oude meubels werden van zolder gehaald. Een praatje met de fietsenmaker op de hoek aangeknoopt of er niet wat geregeld kon worden. Iedereen deed wat. Hulp met administratie, scholen regelen voor de kinderen, taallessen maar ook cultuurlessen, tekenlessen en zelfs goochellessen werden geregeld.

Niet meer alleen

Toen Shams nog in Syrië woonde, dacht ze dat Europeanen vooral met werk en geld bezig waren. “Veel hoofd maar weinig hart”, vertelden ze haar. Maar dat heeft ze niet zo ervaren. “Een jaar geleden overleed mijn vader,” zegt Shams,“ondanks mijn gezin voelde ik me alleen. Maar buren en vrienden kwamen langs en brachten witte bloemen en kaarsen mee en ik realiseerde me dat ik hier niet meer alleen ben. Ik heb vrienden en nieuwe familieleden. “Zoals buurman Harry” zegt ze lachend.

Wat je terugkrijgt

“Ik heb geluk” zegt Shams. “Dat klinkt misschien vreemd na alles wat we hebben meegemaakt. De oorlog, de reis hier naar toe. Maar toch, we hebben geluk. Omdat we hier terecht zijn gekomen, omdat we hulp hebben gekregen en ik zoveel lieve mensen heb ontmoet.” Harry wordt er verlegen van. “Ach, kijk wat je er voor terug krijgt. Shams is een hele bijzondere vrouw en ik heb er een dochter bij.”

Aardige buren

Voor Harry had de komst van de nieuwe buren een welkom bijeffect. “Door alle organisatie heb ik mijn buurtbewoners leren kennen. Zo blijkt dat ik tussen allerlei aardige mensen woon. Zoals Ria, die Shams hielp met de taal en Rudolph die ging goochelen op het verjaardagsfeestje van Shams’ jongste zoon. Harry werkt al vijftien jaar als gespreksleider van dialogen tussen mensen met allerlei achtergronden. “Ik streef naar meer verbinding en verbondenheid in de buurt, en in de stad. Door bijeenkomsten te organiseren waar statushouders de gevestigde bewoners ontmoeten, leert iedereen elkaar beter kennen.”

Elkaar echt leren kennen

Binnenkort wordt er ook gestart met een serie zondagbrunches. “We gaan samen koken en praten over onderwerpen die voor iedereen interessant zijn. Zoals het werk van de wijkagent, de verpleegkundige of de rechter. Het doel is altijd: elkaar echt leren kennen, want zo ontstaat begrip en verbinding. Als dat lukt, ontroert mij dat.” En Shams en haar familie? “Die nemen altijd actief deel aan dit soort initiatieven. Ze doen mee met organiseren, boodschappen doen en gesprekken op gang helpen. Ze zijn dankbaar maar geven de buurt ook heel veel.”

Enthousiast geworden?

Wil jij je ook inzetten voor je buren? Of voor andere Amsterdammers?
Hier vind je bijna 1500 mogelijkheden!

Interview: Karine de Wit
Foto’s: Kim Cerrone