Juist in de laatste maand van het jaar hebben veel mensen zin in vrijwilligerswerk. En juist in deze periode is er ook veel te doen. Zet je in voor een ander en maak van de donkere dagen hele fijne dagen, voor jezelf en voor een ander.
Hart voor senioren en oppashonden
Ellen Knaap wacht me al op, op onze plek van afspraak: Een dame met open blik en vrolijke, rode krullen. Zonder nadenken zeg ik ‘je’ en ‘jij’. Ze is gek op honden, daarom zet ze zich in voor Stichting OOPOEH: ze helpt senioren aan meer beweging en gezelligheid door hen te koppelen aan een lieve oppashond in de buurt.
55-plussers voor wie de volledige zorg voor een hond te veel is, kunnen zo toch genieten van het gezelschap van een huisdier. De ‘dating’ gebeurt via de website; OOPOEH checkt of baasje plus huisdier en senior bij elkaar passen en bemiddelt in het contact. Voor senioren zonder internet bemiddelt OOPOEH per telefoon. “Ik zie veel mensen opbloeien door dit vrijwilligerswerk,” zegt Ellen. “En de baasjes van de huisdieren vinden het leuk dat iemand anders met hun hond gaat wandelen.”
Bess en Tesla
Ellen is chronisch ziek en kan zelf geen huisdier nemen. Via stichting OOPOEH vond ze oppashond Bess. Deze golden retriever hield enorm van muziek. “Ik had eens meditatiemuziek opgezet,” vertelt Ellen, “en Bess ging op de grond met haar kop scheef liggen luisteren.” De baasjes van Bess, een echtpaar, werden haar vrienden. Toen Bess moest worden ingeslapen, heeft Ellen vooraf nog afscheid kunnen nemen. Een moeilijk moment, maar ze heeft dierbare herinneringen. Nu wandelt Ellen met markiesje Tesla door de Kinkerbuurt. “Wanneer ik eens zonder Tesla door de buurt loop, vraagt iedereen waar hij is.”
Goed in praten
“Verbinding is belangrijk voor mij. Deel uitmaken van de samenleving, als vrijwilliger en met vrienden.” Ellen geniet van samenkomen met collega’s, zoals ’s zomers lunchen in het hofje van OOPOEH aan de Keizersgracht. “Gezelligheid en je capaciteiten ontplooien, dat is voor mij het belang van vrijwilligerswerk.” Met collega-vrijwilligers houdt ze bij de senioren met een oppashond een vinger aan de pols. In het begin wordt er na drie maanden contact opgenomen, daarna ieder jaar. Zonodig biedt OOPOEH ondersteuning in het contact met de baasjes. Ellen is het werk op het lijf geschreven. Ze is goed in praten. “Contact onderhouden met senioren die ziek zijn of verdrietig, kost me geen energie.” Ook dat hoort bij het werk voor OOPOEH. Ellen waardeert de begeleiding bij de Stichting. “Ze letten op me, kijken hoe het met mijn energie gaat. Vrijwilligers die in het begin onzeker waren, heb ik zien groeien. Regelmatig worden we gewaardeerd met een uitje.” Ook de deelnemende OOPOEH’s worden uitjes aangeboden. Over de aanpak denkt Ellen graag mee.
Oppashonden in de hoofdrol
Ellen’s oppashond Tesla gaat gerust mee naar het kantoor van OOPOEH, naar familie en naar een oude dame voor wie ze de thuisadministratie doet. Een foto van het markiesje, een echte ‘mensenhond’, staat daar zelfs ingelijst op de schouw. “Het oppassen op Tesla maakt mijn leven rijker. En ik zie hoe hij andere mensen blij maakt.”
Wandelen met oppashonden kan mensen veel brengen, en Ellen Knaap draagt daar via Stichting OOPOEH het nodige aan bij. Een bijzondere vrijwilligersactiviteit van een bijzondere dame!
Interview: Angélique Derks
Foto: Jackie Mulder
Enthousiast geworden?
Kijk hier als je ook aan de slag wil bij Stichting OOPOEH.
Andere vrijwilligersmogelijkheden (zo’n 1500, door heel Amsterdam) vind je hier.