Liefde voor dieren is leidend

Blonde vrouw is Yvonne. Foto’s: Sandra Warnier

Ik tref Yvonne Overmars (54) op een druilerige maandagavond achter de
beeldschermen van de Dierenambulance Amsterdam. “Kan het interview op
deze plaats want ik wil wel stand-by blijven.” Samen met haar collega Cora Brouwer (46) is ze vanavond van 18 tot 23 uur als vrijwilliger actief en het eerste aanspreekpunt voor bellers. Ze is vrijwilliger geworden in een periode dat ze geen betaald werk had maar vond het zo leuk dat ze het, naast haar betaalde baan, is blijven doen.

Dierenliefde
Yvonne heeft altijd al een fijn gevoel voor dieren gehad. “En als je dan vrijwilligerswerk kunt doen met dieren in de hoofdrol is dat helemaal inspirerend.” Dat blijkt ook voor alle andere vrijwilligers, en dat zijn er zo rond de 120, zo te zijn. De huisvesting van de Dierenambulance is professioneel, de teamgeest straalt betrokkenheid uit. Er staan vijf ambulances klaar en, toch wel verrassend, men is 24/7 operationeel, met jaarlijks meer dan 12.000 ambulanceritten.

Hectisch en verrassend
Op sommige momenten kan het er behoorlijk hectisch aan toe gaan. “Het is moeilijk voorspelbaar wanneer je een piek kunt verwachten, maar dat afwisselende is dan ook wel weer de charme.” En afwisselend is het. De variëteit aan meldingen is heel divers. Weggelopen dieren, aangereden dieren, jonge hulpeloze dieren. “En de verantwoordelijkheid is toch wel groot.” En dat is natuurlijk zo: want bij de eerste melding moet worden beslist wat er gedaan moet worden en of andere hulpdiensten moeten worden ingeschakeld.

Jonge duif
Natuurlijk zijn er naast dramatische gebeurtenissen ook heel veel leuke anekdotes te vertellen. Zo belde een mevrouw dat haar poes was overleden en niet wist wat ze moest doen. Geadviseerd werd het beestje in een doos te leggen om later te kunnen begraven. Toen de Dierenambulance de volgende dag weer contact met haar had, bleek ze midden in de nacht door een poes gelikt en geknuffeld te zijn. Door een poes. Haar eigen poes! In de doos lag een wildvreemde.

Ook de melding van een duif op zolder bleek een humoristisch verhaal te worden. Op zolder van een beller was een jonge duif uitgebroed, de ambulancemedewerkers namen het beestje mee naar buiten. Daar ging de duif eerst aan de rand van de Westlandgracht staan om als een eend verder te gaan, later klom ze loodrecht tegen een boomstam op. Het is toch nog goed gekomen.

Het is ook hartstikke leuk mensen blij te kunnen maken als hun dier weer terecht is. En dat geeft ons allemaal ook een groot gevoel van saamhorigheid.

Oplossingen vinden
Voor alle binnengebrachte dieren wordt getracht een oplossing te vinden. Er zijn contacten met dierenartsen, met opvangcentra voor allerhande dieren, van fretten tot vogels, van honden tot reptielen. Ook bij overleden dieren wordt altijd geprobeerd de eigenaar te vinden (vaak via de ingebrachte chip). Zelfs worden ze soms in de koeling gelegd en later voor de eigenaar opgebaard. Ook bemiddeling bij crematie wordt niet geschuwd.

Saamhorigheid
“Het is ook hartstikke leuk mensen blij te kunnen maken als hun dier weer terecht is. En dat geeft ons allemaal ook een groot gevoel van saamhorigheid, als team lossen we zaken op.” En dat maakt dit vrijwilligerswerk zo zinvol.

Vrijwilliger worden?

Ook vrijwilliger worden bij de Dierenambulance? Op 21 maart 2017 begint er weer een cursus Dieren EHBO. Bekijk de vacatures op Vrijwilligersnetwerk.

Tekst: Jan Barnhoorn