“Ik begeleid 113 vrijwilligers”

“Iedere dag sla ik thuis de krant open. Zorg is een hot item, waar dagelijks diverse artikelen aan worden gewijd. Maar moet je voor de grap eens turven hoe vaak er iets staat over vrijwilligers. Zelden! Terwijl er steeds meer van vrijwilligers wordt gevraagd. Eenzaamheid bestrijden, ouderen langer thuis laten wonen; het staat hoog op de beleidsagenda van de gemeente. Maar in de praktijk zijn het veelal de vrijwilligers die het verschil kunnen maken. Zij komen bij de mensen thuis, nemen de tijd om koffie te drinken, een praatje te maken, een boodschap te halen. Met zeer veel geduld en respect. Dat intermenselijke contact is van onschatbare waarde.”

Bedrijfsleven
Zoureena Nagessersing is opgegroeid in Suriname. Tweeëndertig jaar geleden is ze naar Nederland gekomen, waar ze carrière heeft gemaakt in het bedrijfsleven. Eerst in de verzekeringswereld en later als hoofd inkoop op de marketingafdeling van ING. Een hard wereldje. Het is altijd haar wens geweest om op een moment meer te kunnen betekenen voor haar medemens. Dit kwam uit per januari 2014, toen ze algemeen coördinator werd van de Stichting Algemene Hulpdienst Buitenveldert. Een vrijwilligersorganisatie, opgericht in 1972,  die hulp biedt aan mensen thuis. Vrijwilligers doen wekelijks de boodschappen, zorgen voor gezelligheid, doen klusjes in of om huis of nemen de post door.

Je committeert je aan iets. Aan mensen. En dat is respect hebben.

Zesde zintuig
“Ik heb 113 vrijwilligers onder mijn hoede. Dit zijn mensen die de dagelijkse telefoondiensten draaien op onze meldpostafdeling, die nieuwe cliënten bezoeken voor een persoonlijke intake op maat, en een grote groep die de cliënten ondersteunt. Tijdens een intake met een nieuwe vrijwilliger let ik er altijd op of iemands motivatie uit het hart komt. Daar heb ik een zesde zintuig voor. Iets faken lukt niet bij mij. Ook zeg ik er altijd bij dat vrijwilligerswerk niet vrijwillig is. Je committeert je aan iets. Aan mensen. En dat is respect hebben. Want als je belooft om boodschappen te gaan halen, gaat het niet alleen om de brood en de melk maar ook om het sociale uurtje waar de cliënt naar uitkijkt. Dat mag niet onderschat worden.”

Gelijkwaardigheid
Een motivatie zal Zoureena niet snel vergeten. Een man die net met pensioen was. Maar in zijn werk als manager had hij mensen moeten ontslaan, dingen die hij in zijn ogen niet goed had gedaan naar anderen; dit bleef hem achtervolgen. Nu had hij de mogelijkheid om iets terug te doen, vond hij, door zich in te zetten als vrijwilliger. Weliswaar niet voor die specifieke personen in het bijzonder, maar voor mensen in het algemeen. Dit gaf hem voor het eerst het besef dat hij niet ‘meer’ was dan een ander.

Communicatie is het sleutelwoord
“Al mijn vrijwilligers begeleid ik. Regelmatig heb ik gezamenlijke overleggen, groepsgewijs. Communicatie is dan het sleutelwoord. Hoe gaat het? Wat gaat goed? Waar wordt tegenaan gelopen? De mensen waarderen dit. En het helpt om mijn vrijwilligers geïnformeerd en gemotiveerd te houden. Ik heb enorm veel respect voor al deze mensen. Daarom zorg ik goed voor ze, ook in de vorm van borrels, extra attenties en bijvoorbeeld een opleiding dit jaar, over alle veranderingen in de zorg. Gelukkig heb ik ook een prachtig bestuur, dat met mij meedenkt. Heel fijn, ze geven me een stukje respect en waardering. Dat heeft elk mens nodig, op welke positie je ook zit.”

De meeste vrijwilligers zijn al minimaal tien jaar actief. Sommigen zelfs al vijfendertig jaar.

Verjonging
“De vrijwilligers die hier werken zijn heel divers. Maar wat ze allemaal gemeen hebben: ze hebben het hart op de juiste plek. En ze zijn trouw. De meeste vrijwilligers zijn al minimaal tien jaar actief. Sommigen zelfs al vijfendertig jaar. Wel is het een bewuste keuze van mij geweest om verjonging in de organisatie te brengen. Omdat er bij ons op kantoor steeds meer met de computer wordt gewerkt, en niet iedereen daar even vaardig mee was. Nu heeft iedere afdeling bijvoorbeeld een eigen mailadres. Dat is efficiënter.”

Wat is rijkdom?
“Het afgelopen jaar heb ik geleerd wat rijkdom is. Er zijn cliënten die heel veel geld hebben, maar alleenstaand. Ze hunkeren naar sociaal contact. Een andere groep heeft geen geld, maar een gigantische mooie familie. Wie is rijk…? Tijd blijven maken voor je sociale leven, dat geef ik mijn dochter daarom echt mee. Een investering voor op latere leeftijd. Zelf ben ik ook al mijn hele leven actief als vrijwilliger. Niet bij een organisatie, maar ik sta altijd klaar voor mijn omgeving, tij en ontij. Mijn man heeft mij zelfs de bijnaam ‘Moeder Theresa’ gegeven.”

Ook interesse in vrijwilligerswerk in de sector welzijn? Bekijk deze vacatures