Iedereen is welkom op ‘Bea’s instuif’

Zo’n acht jaar geleden liep Bea nietsvermoedend langs inloophuis Czaar 51, toen haar vriendin riep of ze zin had om binnen te komen voor een kopje koffie. Ze wist niet eens dat het er was en wat ze daar deden, terwijl ze toch al bijna dertig jaar in de buurt woont.  De beheerder vroeg of ze als vrijwilliger wilde meedraaien en na kort overleg met haar echtgenoot Dew draaien ze sinds dat moment samen de instuif op vrijdagavond.

Het inloophuis loop je makkelijk voorbij; het is net een gewoon woonhuis aan de Czaar Peterstraat. Maar als je beter kijkt, zie je het weekprogramma voor verschillende activiteiten en doelgroepen bij de ingang op het schoolbord geschreven. Elke dagdeel van de week is er iets, uiteraard alleen zolang de coronamaatregelen dit toelaten. Veel gericht op Marokkaanse vrouwen, die er komen koken, Koranstudies volgen of gewoon een babbeltje maken. Ook voor mannen zijn gerichte activiteiten, en op vrijdagavond is iedereen welkom bij Bea’s instuif.

Gastvrouw voor de gezelligheid, maar ook vertrouwenspersoon

Bea: “Mijn man en ik draaien samen de vrijdagavond, waar we gemiddeld zo’n 25 bezoekers ontvangen. We zijn gastvrouw en gastheer, zorgen dat mensen zich op hun gemak voelen, maken ze wegwijs in het huis en bieden een luisterend oor voor iedereen die dat nodig heeft. Het zit vaak in kleine dingen die je voor een ander doet, die veel in dat leven kunnen betekenen. Soms gaat het om communicatie met officiële instanties, soms om troost bij eenzaamheid of hulp bij huiselijk geweld. Daarvoor heb ik ook een cursus ‘vertrouwenspersoon’ gevolgd via het inloophuis. Maar vaker gaat het om het bieden van gezelligheid en een alternatief sociaal netwerk voor mensen die daar echt heel veel behoefte aan hebben. Het is dankbaar en leuk werk.”

(tekst loopt door onder de foto)

Verandering

“Ik woon al zo’n dertig jaar in de Czaar Peterbuurt. Vroeger toen mijn kinderen nog op school zaten was ik overblijfmoeder of leesmoeder. De buurt heb ik wel zien veranderen. Sociale woningbouw is voor een groot deel vervangen door nieuwe, dure appartementen die de oorspronkelijke bewoners niet kunnen betalen. Ook mijn eigen kinderen zijn de stad uit gegaan. Ik ga daar elke week naar toe om op mijn pasgeboren kleinkinderen te passen, maar de hoge parkeerkosten hier maken een bezoekje aan hun ouders in de hoofdstad wel een dure aangelegenheid. Dat geldt voor meer ouderen, wat de eenzaamheid en afhankelijkheid van zoiets als het inloophuis vergroot. Mijn kinderen zijn blij en trots dat hun moeder zich actief blijft inzetten voor de buurt. Zo blijf ik actief, betrokken en van betekenis voor de buurtbewoners.”

Burenliefde

Zelf heeft Bea ook leuke kennissen en zelfs vriendschappen overgehouden aan haar vrijwilligerswerk bij het inloophuis. Als ze door de buurt loopt of op de Dappermarkt, moet ze regelmatig even stoppen voor een praatje met iemand die haar daarvan kent. Dat maakt het leven in haar buurtje extra waardevol. Lachend: “Je krijgt er veel burenliefde voor terug, en je maakt mensen blij. Daardoor geniet ik nog meer van het wonen in de Czaar Peterbuurt. En ook al heb je in Almere misschien een veel groter huis met een tuin voor minder geld, ik ga hier voor geen goud meer weg!”

Interview: Sonja Remkes
Foto’s: Kitty de Jong

Ook vrijwilliger worden?

Lijkt het je leuk om ook vrijwilligerswerk te gaan doen?

1. Maak een afspraak voor een bemiddelingsgesprek op één van de spreekuren in de stad.
2. Zoek zelf naar een passende vacature op de vrijwilligersvacaturebank (zo’n 1000 mogelijkheden)